Imanol Epelderen hausnarketa hau ekarri nahi izan dugu. Hezkuntzaz, merkatuaz…

Gaur egun eskola ia denak ari dira Google suitekin lanean. Microsoften ordenadoreetan asko. Amazonek eskaintzen du adimen artifiziala eskoletarako eta hodeia eta Alexa echo dot eta Alexa echo plus. Samsungek ere badu smart school bat eta proposatzen du klaseak ematea bere Samsung Gear VR betuarrekoekin eta MagiclWB S2 arbelekin. Eurek proposatzen dute gelen antolaketa, eurek bideratzen dituzte gelako harremanak, euren arabera eginarazten dizkigute zuzenketak, jartzen helburuak. Eurek. Googlek. Amazonek. Microsoftek. Samsungek. Enpresa handi erraldoi estatu batuarrek. Doan. Baina prezio garestian. Eta horrela, hezkuntza bat daukagu gero eta baldintzatuagoa. Gero eta merkantilizatuagoa. Eta laster, denagatik dirua ateratzea onartzen dugunez, futbol estadioekin edo metro geltokiekin bezala, DBHko 1. A gelak Bic edukiko du izen eta ordainetan, gela horretako ikasle denek izango dituzte Bic boligrafoak doan, 1. B gelari jarriko diogu Kaiku izena, ez ikasleengatik, baizik eta jolasgaraian Kaiku esne basokada bat izango dutelako ikasle denek doan, Maria gailetekin. Maria izena izango baitu 1C gelak. Eta pasilloari, akaso, Mapfre deituko diogu, pasillo horretan ikasten duten ikasleen familiek bizi aseguruak izango baitituzte, nahi izatera, %25 merkeago.

Logika komertzialarekin begiratzen dugu bizitza: dena erraz, eroso, aldagarri, kalitatezko eta merke. Baita Hezkuntzarekin ere. Eta sistemak ez dakar, sistema operatiboak bezala, scape teklarik.