Gorbeialdeak edertasun paregabeko hamaika ibilaldi eskaintzen ditu. Tartean, Murgiatik Jugatxi baselizara eta Jugotik Zuiako hiriburura itzultzen dena dago; familiarekin egiteko zailtasunik gabeko irteera da hori. Murgiatik abiatuta 5,48 kilometroko luzera duen ibilbide zirkularra da. Zailtasun maila errazekoa da eta ordu eta erdi kalkulatu behar da.

Murgiako herrigunetik abiatzen da Gorbeialdeko Kuadrillarako aukeratutako ibialdia; hain zuzen ere, Bea-Murgia plazan du abiapuntu irteerak. Domingo de Sautu kalea hartuta, Gasteizerantz jo eta Gurutze Gorriaren eraikinera heldu aurretik, eskuma aldean dagoen bide bat hartu beharra dago; Goba erreka gurutzatzen duen bidea. Bertan aurkituko du bisitariak Jugatxirako bidea dioen kartela.

Handik gutxira, errota bat agertuko da eskuman; eta ezkerretara, garai bateko karobi baten aztarnak. Azken horretara iritsi baino lehen dagoen bidegurutzean, ezkerretara jo behar da, bide aldapatsutik.
Haritz eta pago ikusgarrien artean egiten du aurrera bideak; historia luzeko zuhaitzak dira gehienak; lepatuak batzuk, enbor hutsekoak beste batzuk, baina ederrak guztiak. Askotariko hegazti eta ugaztunen gotorleku bihurtu dira, gainera.
Zuhaitzez gain, horien artean dauden soilguneetatik ikusgai dauden pasaiak ere azpimarratzekoak dira: Gorbeia, Berretin, Araza edo Oketa, alde batetik; eta Zuiako haranarenak, bestetik. Azken horretan, besteak beste, Ametzaga, Gilierna, Bitoriano, Murgia eta inguruko mendiak bereiztu daitezke.

Jugatxiko gailurra

Jarraian, bidezidor nagusitik jarraitu eta bi baso-bide zeharkatu beharko dira, horietako bat Jugatxi baselizatik gertu. Zailtasunik gabeko bidea da, eta hortaz, konturatu orduko, ermitara heltzen dira bisitariak. Horren atzetik, bidexka bat dago, Jugatxiko gailurrera doana. Merezi du igotzea, ederrak dira eta bertako haitzetatik ikusten diren paisaiak.
Baselizara itzulita, eskuinetik hartuta ondo markatutako bidezidorra dago, Jugoraino eramaten duena. San Martin eliza da bertako aipagarriena; bi mailatan irekitzen diren puntu erdiko hiru arkuko kanpai-horma ditu, kanpaiak zintzilikatzeko. Aterpean dagoen harraska ere badu herriak. Azpimarratzekoa da, aldi berean, ingurunean, XIX. mendetik XX. mende erdi aldera arte, aldizka, berunezko meategia egon zela martxan.
Ibilaldiarekin jarraituz, harraskaren ondotik, eskuinera doan bidea hartu behar da, aurrerago porlanezko beste bide batekin topo egiten duena. Hori hartuta, eskuinera joko du mendizaleak, baso aldera doana, Jugoko azken baserrietako bat atzean utzita.

Jugotik Murgiara

Errepide ondoan doan bidetik jarraitu behar da jarraian, pago eta haritzez osatutako basoz zein zelaiaz inguratuta. Eskuma aldean dauden bi bide eta ezkerrean hesituta dagoen hirugarren bat atzean utzita, eskumatik egingo du bisitariak aurrera. Bide aldapatsutik jarraituz gero, abereen itxiduratik 100 bat metro lehenago, altuera handiko enbor lodi eta zuzena duen pagoa ikusteko aukera izango du horrek.
Murgiara heltzeko asmoz, labore zein zelai berdeen ondotik doan bidea hartu beharra dago, eskuman hainbat bidegurutze atzean utzita. Pagorantz doan saihesbidearen 650 metrora dagoen bidegurutzera iritsi arte.   Dagoeneko Murgiaren inguruetara itzuli da irteera; eskuinaldeko bidea hartuta, eta hortik errepidetik ezkerraldera jarraituta, beheko auzotik igarota, herriko plazan amaituko da ibilaldia.

Interes handiko elementuak

Ibilbide zirkularra egin ostean, gomendagarria da Murgia ezagutzea, interes handiko elementuak ditu eta: esaterako, San Migel eliza, Bea-Murgiatarraren oinetxea eta gaur egun kultura etxea dena, 1450. urtean ganboatarrek eraildako Fernando Ortiz de Zarateren omenez eraikitako oinaztarren gurutzea, XVIII. mendeko udaletxea, Patroiaren etxea, Oregi etxea edo Karitate Ahizpen eskola.
Iturria: alea.eus