Ekaitza dator eta Lilik badaki bere haurtzaroa eramatera datorrela. Horregatik ezkutatzen da bere panpinarekin. Ez du handi egin nahi. Jostailuei begira dagoela, ordea, onartu behar du ez dituela lehen bezain liluragarriak aurkitzen. Dena den, horiek ere babestea erabakitzen du eta ondo lotzen ditu ekaitzak eraman ez ditzan.

 

Ahalegina egiten du, baina ekaitzak, azkenean, eraman egiten du Lili eta horrekin batera haurtzaroko elementu gehienak. Ametsen eta oroitzapenen mundura eramaten d,u eta bertan ulertzen du erabaki bat hartzeko unea duela. Handi egin dela. Urratsa eman behar duela.

Eta salto egiten du. Eta aurkitzen duena ez da hain desatsegina.

Sari ugari jasotako film laburra da Lili. Melankolikoa da eta poetikoa, baina interesgarria haurtzarotik nerabezarorako aldaketan dauden gazteek senti dezaketena ulertzeko.