Hausnarketarako ariketa xume bat proposatzea bururatu zait, bakoitzak nahi duenean egiteko. Bikotean bizi zaretenentzako gomendioa, bakoitzak bere kabuz erantzun galderak, lasaitasunez erantzuteko patxadaz eta amankomunean jarri  baretasun uneren batean. Galdera errazak dira, erantzunak..,.ez hainbeste. Idatzi hau zuen hausnarketak egin ondoren irakurtzea gustatuko litzaidake.

Zer da ama izatea? Eta aita izatea? Ama izatea da benetan emakume egiten gaituena? Aita ez den gizona hutsunerik al du bere baitan? Aita/ama izatean gure desioi erantzun diegu? Nork zaintzen ditu hobe umeak? Haurrek titia hartzen duten bitartean amaren parean egon behar dira? Ze ama/aita mota izan nahi dugu? Zer da gizon izatea? Eta emakume izatea? Zer da gurasotasuna?…

Badira ama izanda parrandan ateratzeagatik, alde profesionala lantzen jarraitu nahi izateagatik, umeak haurreskolan matrikulatzeagatik edota bakarrik egoteko tartetxoak hartzeagatik errudun sentiarazten diguten pertsonak, ama izatean, momentu horretararte izandako langilea, laguna, kirolaria, parrandazalea…edo bestelakoak desagertu beharko balira bezala. Eta egia da lehen unetan desagertzen direla askotan, lehentasunak haurren beharrak asetzea, fisikoki indarberritzea eta egoera berrira ohitzea izaten direlako. Amatasunaren bitartez zaintzaile, erizain, sukaldari, gauzain…bihurtzen gara eta gehiegitan monopolio osoa gure gain hartzen dugu emakumeok, iturri horretatik ama garen guztiok edan dugulako eta ama izateko eredu estua barneratua dugulako. Ondorioz gure beste behar edo nahiei ez diegu nahikoa erreparatzen. Eta erreparatuz gero, zer? Maiz alboratzen ditugu bigarren mailakoak bailira eta errudun sentituz akaso.

ed34b80f20f11c3e81584d04ee44408be273e4d61fb0134495f0_640_mum-e1463612561415

Amatasuna haurra zaintzea da eta horrek ardura berriak sortzen ditu etxean, banatu beharreko ardurak. Baina amatasuna zaintza lanetatik haratago doa, haurraz eta haurrarekin gozatzea da ere eta hori lortzeko premiazkoa da gu ondo sentitzea. Emakumeok, ama izateaz gain, beste “ni” horiek entzuteko eskubidea dugula sentitzea eta lantzea ezinbestekoa dela uste dut. Honekin ez dut “superwoman” eredua aldarrikatu nahi, ez dugu guztia eta denetarik egin behar, ezta gutxiago ere. Honekin ama izatean gutaz ez ahaztearen garrantzia azpimarratu nahi dut, gure beharrak entzutearen garrantzia. Honetarako oinarrizko bi idei luzatu nahi ditut: batetik emakumeok zama banatzeko gai izan behar dugu, batzutan gure diskurtsoan oso argi duguna, ez dugulako hain erraz egiten. Bestetik tradiziozko aitatasun eredua aldatu behar dugu eta horretarako gizonen aktibazioa ezinbestekoa da.

Gutako zenbat emakume eta gizon sentitzen gara feministak?, zenbatek borrokatzen dugu lan baldintza duinen alde?, zenbatek matxismoaren kontra?, zenbatek eskubide eta aukera berdinak lortzeko? Zenbatek errol estereotipatuak hausteko? …

image15

Zenbatek aplikatzen ditugu oinarri horiek gure amatasun eta aitatasun kasuan? Emakume guztien eskubideak defendatzen baditugu, zergatik ama bihurtzean gureak ahaztu?

Ardurak banatzen ikasi behar dugu eta lehentasunak markatzean gu, emakumeak, amak izateaz gain, beste gauza asko garela argi izatea. Eta gizonek, beste gauza asko izateaz gain, aitak ere bazaretela, horrek dakarren guztiarekin. “Ni” guzti horien metaketa da garen pertsona egiten gaituena. Borroka feminista, iraultza gehienak bezala, eguneroko gauza txikitan datza eta amatasuna/aitatasuna bizitzeko moduan ere badu zereginik, nahiz eta batzutan barnean daramagun ama ala aita horrekin eztabaidatu beharko dugun.

Kantak dioen bezala…hasi etxetik eta kalera!


 



Maider García de Vicuña naiz, ikasketaz Psikologo eta Sexologoa.
Hainbat Maider ditut barnean, sexologoa, bi semeen ama, irakurzale, bidaiari, feminista, musikari…eta beste hamaika, unean uneko gogo eta baldintzen arabera azalarazten direnak, beraien artean nahasirik maiz.
2002tik Sexologiaren esparruan lan egiten dut esparru ezberdinetan, denbora luzez Sexuen Hezkuntzan eta honekin bat datorren guztia (izate sexuduna, sexu-identitatea, sexualitatea osotasunean, aniztasunaren aberastasuna, sexuen arteko eskubide berdintasuna…) lantzeko saioak egiten haur eta gazteekin, baita eragile eta gurasoekin ere, honetarako aukerak urriagoak badira ere.
Hezitzaile eta hezia naiz aldi berean, dakidana eman eta egunero besteek ematen didatena jasoz, ume eta gazteengandik bizitzarako baliagarriak zaizkidan gauza asko ikasiz. Hala ulertzen dut bizitza, ikas prozesu amaigabe bezala, zeinean egunero, edonork eta edonon zerbait erakutsiko didan.

Amatasuna duela 14 urte hasitako ikas prozesu konzientea da, nahigabe ordea, jaio bezain pronto hasi nuena, neska izateak suposatzen zuena ikastearekin batera ama izateko ereduak ere barneratu nituelako.
Eta hala nola nabil hainbeste urtetan ikasitakoak ahantziz eta emakume, ama, lagun, bikote, feminista, langile,…izateko bide propioak bilatuz. “Ni” pertsonala, bakarra, berezia, askea eta asea eraikiz.

Proiektu interesgarri honetan nire aportazio xumea egiten dut hitzez baliatuz, nire hausnarketa pertsonalak zuekin partekatuz eta zuentzako, beste gurasoentzako, baliagarriak izango direlaren itxaropenaz.

Nire hitzetatik bakar bat poltsikoan sartuko bazenute, pozik!


3 iruzkin "Hasi etxetik eta kalera!"

  1. […] Maider Garcia de Vicuña: Parekidetasuna etxetik hasten da […]

  2. […] Hasi etxetik eta kalera! hitz egin dugu berarekin, gurasoak saioan. Amatasunaz, gurasotasunaz, parekietasunaz… […]

  3. […] eta beste hainbat galdera proposatu ditu Maider Garcia de Vicuñak Guraso.eus-eko bere blogean, eta hausnarketa ariketa bat sustatu nahi izan du. Horren berri Bergarako Txapa irrati libreko […]


Zure iritzia partekatu nahi duzu?

Zure eposta ez da argitaratuko. Derrigorrezko eremuak * bidez markatuta daude.

Utzi erantzuna