Aurreko artikuluan detaile txikiei buruz jardun nuen; begiradaren garrantzia, haurrak behar duen distantzia emozionala nahiz fisikoa errespetatzea, haurrak gugandik jasotzen duen kontaktuan adi egotea, haurrarekin gaudenean denbora moteltzea, harreman horretan sortzen zaizkigun emozioak modu garbian bueltatzea, haurra osotasun batean entzutea eta inportanteena, maitasuna, zintzotasuna, koherentzia eta hauskortasuna transmititzea uneoro. Azken finean maitasunaren alaba semeak garela ez daukat zalantzarik. Eta azken jarrera edo gai horri buelta batzuk ematen saiatuko naiz, hau da, hauskortasunari buruz.

Testua: Manex Beristain

Captura de pantalla 2014-12-11 a las 12.09.59

Norbere burua zalantzan jartzea, emozioak modu askean ateratzea, sentitzen duguna haurraren aurrean ez ezkutatzea eta adieraztea, hanka bat errealitatean dugularik fantasian bizitzen jakitea eta laguntza eskatzea nahiz eskertzea bezalako jarrerak, haurrari bihotza ireki besterik ez diote egingo. Eta haurrak hori, bizitzan zehar asko eskertuko du.
Ezaguna dugu haurrak hazten eta hezten joateko erreferenteak behar dituela. Erreferente horiek haurrarentzat munduko pertsona inportanteenak izango dira eta haurra, jasotzen dituen jarrera horiekin bere nortasuna eraikitzen joango da. Baina kanpotik jasotzen dituen erreferentzia horiez gain, haurrak garai edo fase desberdin batzuk igarotzen ditu. Oso garrantzitsua da fase horiek errespetatzea, konpartitzea, ulertzea eta erru zamarik gabe erantzutea.
Fase horietako bat sexu bereko helduarekin ematen den identifikazioa da. Eta horrekin batera dator omnipotentzia edo ahalguztidun garaia. Garrantzitsua da haurraren garapenean fase hau. Fantasia eta garai sinbolikoaren amaiera da eta segidan etorriko zaio arrazoizko pentsamendurako garaia.
Beraz, ahalguztidun fasean haurrak beti irabazi behar du, edo ia beti. Ez dugu ahaztu behar, jolas kodean ari garela, hau da, gezurretan edo jolas sinbolikoan, eta hori haurrak oso ondo daki. Haurrak sinbolikoki irabaztearen beharra sentitzen du, bere beldurrei aurre egiteko. Beldur horiek txikitzen doazen heinean, uneoro irabazteko beharra ere txikitzen joango zaio. Eta une horiek aprobetxatzea ondo legoke, helduak ere jolasean irabazteko.
Askotan esaten da, bi urteko haur batek jostailu bat beste haur bati utzi aurretik, nazkatu arte eduki behar duela aurrena. Fase horretan daude eta errespetatu behar dugu. Ba, lau, bost eta sei urteko haurrekin ere antzera. Munduko indartsuenak, boteretsuenak, hilezkorrenak, azkarrenak izateko beharra sentitzen dute. Eta ez da kapritxo bat, hazteko behar bat da. Eta une hori plazerez, emozioak askatuz, jolastuz eta erreferente egoki batekin bizitzen badute askoz hobe.
Eta erreferente egoki edo ahal duen ondoena egiten duen heldu horrek, zer eskaini beharko lioke haurrari, ahalguztidun fase horretan laguntzeko?. Hauskortasuna.
Urte bat, edo bi urte inguruko haur batek ez du ondo bizitzen heldua fisikoki eta gutxiago emozionalki erortzea. Ondoan behar du eta sendo. Bestela haurra bera eroriko da. Baina bost urteko haur batek, bere irudia eraikia du eta eusteko gai da. Ahalguztidun garaiak, indarra, konfiantza eta aurrera egiteko bideak argituko dizkio. Baina konturatzen hasten da baita ere hilkorra dela, amatxoren kantuak belauneko zaurian ez duela erabateko magiarik egiten eta bizitza errealean ez dela beti irabazten. Eta ondoan, negar egiten duten helduak, erori baina altxatzen dakiten helduak, autokritika eraikitzailea eta positiboa egiten duten helduak, emozioei lekua egiten dien helduak, jolasean galdu eta berriro jolasten dakiten helduak, sentitzen dutena adierazten duten helduak, harremanak modu naturalean bizitzen dituzten helduak eta haurrarengan sinesten duten helduak baditu haurrak, hauskortasuna bizitzako eta bere barruko zerbait ederra bezala biziko du. Eta frustrazioari lekua egingo dio, gehiegi handitu gabe, baina aurrera egiteko gasolina bezala erabiliz.
Sinbolikoki hiltzen dakien haurra, egiatan bizitzen dakien haur bat dela sinesten dut. Azken finean haurrarentzat harrapaketa jolasean harrapatua izatea, heriotza txiki bat bezala da. Baina ziur indarrak dituela zauri hori erreparatu eta jolasten, hau da, bizitzen jarraitzeko.